برای آن محال دور

خواستم برا شروع یه چیزی بنویسم از سردرد شدید بخاطر ورزش طولانی بیشتر به خواب احتیاج دارم تا نوشتن 

برای آن محال دور...

امروز صب باز با یه خواب بد بیدار شدم خوابی که سالهاست دس از سرم برنمیداره

برای آن محال دور...

.
چگونه فراموش کنم که جوانی من چطور سرد و خاموش گذشت ؟
چگونه زندگی روزمره جای همه چيز را گرفت
و عمرم مثل دعای يکشنبه ی کليسا ، يکنواخت و خسته کننده سپری شد ؟
حالا ديگر راز فراموشکاری را از همه ی فراموشکاران بهتر آموخته ام
ديگر به گذشت زمان اعتنايی نمی کنم
اما آن بوسه های نگرفته و نداده
آن نگاههای نکرده و نديده را که به من باز خواهد داد ؟ 

 

برای آن محال دور...